W związku z planowaną na 2020 r. przez Muzeum Narodowe w Krakowie wystawą oraz przygotowywaniem katalogu dzieł zebranych Aleksandra Kotsisa, MNK gromadzi informacje na temat dzieł tego podgórskiego artysty, szczególnie tych, które znajdują się w rękach prywatnych.

Muzeum Narodowe ma w swojej kolekcji sporo dzieł tego artysty. Do remontu oddziału kilka obrazów Kotsisa wisiało w Sukiennicach. Obecnie jest ich tam mniej ale uwagę nadal zwraca np. Kosiarz. Kolekcja muzealna została zasilona w 1926 r. darem malarki Józefiny Geppert, która wraz z innymi przedmiotami przekazała do Muzeum Narodowego swój portret pędzla Kotsisa oraz jego akwarelę pt. Artysta zawsze sam. Ten tytuł mógł być w historii znajomości Kotsisa i Geppert znaczący, o czym więcej można przeczytać na blogu MNK – http://blog.mnk.pl/artysta-zawsze-sam-aleksander-kotsis-i-jozefina-geppert-historia-pewnej-znajomosci/.

Aleksander Kotsis, o którym pisaliśmy ponad 10 lat temu – https://podgorze.pl/aleksander-kotsis/) Podgórzanin, urodzony w roku 1836 pochodził z rodziny o korzeniach ze Spisza. Jego ojciec przybył najpierw do Ludwinowa, a potem wraz z przejściem od uprawy roli do handlu przeniósł się do Podgórza. Aleksander przez całe życie mieszkał w kamienicy pod adresem Kalwaryjska 18, wybudowanej przez ojca. Tam też miał pracownię malarską (https://podgorze.pl/aleksander-kotsis/).

W kończącym się już powoli roku 2017 obchodzimy 140. rocznicę śmierci, ale niestety nie sposób odwiedzić grobu Kotsisa żeby zapalić świeczkę, bo mogiła ze Starego Cmentarza Podgórskiego nie zachowała się do teraz. Artysta zmożony chorobą mózgu, po dwuletnim przykuciu do łóżka, zmarł w 1877 r. Miał 41 lat. Jego pamięć można jednak uczcić oglądając dzieła (http://www.imnk.pl/strona_glowna.php?autor=35), w których z kolei zapisani zostali dla potomnych prości ludzie m.in. górale czy cyganie, a także widoki polskiej wsi wraz z ludzkimi problemami, takimi jak bieda, czy sieroctwo. O podgórskim artyście malarzu przypomina także ulica na Woli Duchackiej Zachód – miejsce o krajobrazie, mogącym pojawić się u samego Kotsisa. Ulica kończy się na łąkach, które mogłyby być celem wędrówek malarza, który często, wraz z przyjaciółmi np. Matejką, szukał inspiracji w plenerze.

Jeśli mają Państwo jakieś informacje na temat dzieł Aleksandra Kotsisa prosimy o kontakt z Kuratorem planowanej wystawy dr Aleksandrą Krypczyk-De Barra: akrypczyk@mnk.pl

(Aleksander Kotsis, „Autoportret”, [ok. 1870–1874], olej na desce, wł. MNK)