Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy, który odbędzie się 27 maja o godz. 18.00 w siedzibie Osiedlowego Klubu Kultury Wola Duchacka, budynek szkoły przy ul. Malborskiej 98 (wejście od strony boiska) zorganizowanej przez Stowarzyszenie Przyjaciół Woli Duchackiej i Osiedlowy Klub Kultury Wola Duchacka. Wystawę będzie można oglądać od 27 maja do 28 czerwca.

Happening promujący wystawę z udziałem harcerzy z   XIV Przemyskiej Harcerskiej Drużynie Wodnej im. hm. Edwarda Heila oraz XIII Szczepu Swarożyca Hufca Kraków-Podgórze:
„Prutem, Sanem a może Bugiem za Edwardem Heilem” – ul. E.Heila, 27 maja godz. 16.00.

Edward Heil (czytaj: Hajl) ps. „Jerzy”
Urodził się w Stryju 22 lipca 1903 r. W 1914 r., jeszcze w gimnazjum, wstąpił do II Przemyskiej Drużyny Skautowej. 1 listopada 1918 r. Edward z druhami rozbrajał żołnierzy austriackich, potem walczył przeciwko Ukraińcom, którzy chcieli zdobyć lewy brzeg Sanu w Przemyślu. Po zakończeniu walk o Przemyśl (13 listopada 1918 r.) Heil bronił Lwowa w szeregach Orląt Lwowskich.
W czerwcu 1923 zdał maturę w I Państwowym Gimnazjum im. J. Słowackiego w Przemyślu i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od roku 1928 Edward Heil pracował w starostwie w Brześciu nad Bugiem. W 1929 r. uzyskał tytuł magistra prawa. W 1936 r. został wicestarostą brzeskim, a 16 czerwca 1939 r. – starostą.

Cały czas aktywnie działał w harcerstwie. Od drużynowego, którym został w szóstej klasie gimnazjum, poprzez kolejne stopnie, kursy instruktorskie aż do funkcji komendanta Poleskiej Chorągwi Harcerzy (lata 33-35, 38-39) zarażał duchem skautingu kolejne roczniki młodzieży. A w ramach harcerstwa – duchem sportowym, w lecie wodniackim i narciarskim w zimie.
W roku 1924 utworzył zastęp wodny, który dwa lata później na łodziach własnej budowy wyruszył na swą pierwszą wyprawę – ponad 500 km rzeką Bug od Sokala (miasto, dziś na Ukrainie, 20 km od granicy z Polską) do ujścia Narwi (Zalew Zegrzyński). W roku 1927 Heil przekształcił zastęp wodny w VI żeglarską drużynę im. Jana z Kolna. Latem 1927, trzema łodziami VI drużyna popłynęła Sanem i Wisłą do Gdańska i na Hel, gdzie uczestniczyła w dwutygodniowym obozie morskim. Po powrocie pod kierownictwem Heila, który miał praktyczne doświadczenie ze stolarskiego warsztatu ojca, przemyscy skauci rozpoczęli budowę łodzi klepkowych. Latem 1928 wyprawili się nimi rzeką Prut przez Rumunię do Dunaju i Dunajem na Morze Czarne, do Konstancy.

Podczas II wojny światowej mieszkał na Woli Duchackiej, gdzie dzierżawił część gruntów dworskich pod ogrodnictwo. Aktywnie działał w podziemiu – był krakowskim komendantem Szarych Szeregów i zastępcą szefa BiP-u (Biuro Informacji i Propagandy Armii Krajowej). Został aresztowany 8 maja 1944 r. w „kotle” zorganizowanym przez gestapo w mieszkaniu przy ul. Grzegórzeckiej (róg św. Łazarza) i 27 maja 1944 r. rozstrzelany w egzekucji zakładników na parceli przy rogu ul. Botanicznej i Lubicz. Miejsce to upamiętnia tablica znajdująca się przy ul. Lubicz.  Jedna z ulic Woli Duchackiej nosi jego imię. Na tablicy pomordowanych wolan w latach 1939-45, która została odsłonięta w duchackim kościele oo. zmartwychwstańców przy ul. Szkolnej 4, także znalazło się miejsce dla Edwarda Heila.
W roku 1936 ożenił się ze Stanisławą Augustyniak, harcerką. Stanisława Heilowa po II wojnie światowej przez wiele lat była kierowniczką Szkoły Podstawowej nr 70 przy ul. Malborskiej 98.

Organizatorzy serdecznie dziękują Panu Romanowi Heilowi, Bibliotece Publicznej w Zielonkach i XIV Przemyskiej Harcerskiej Drużynie Wodnej im. hm. Edwarda Heila za udostępnienie materiałów na wystawę. Zaś szczególne podziękowania należą się inicjatorce i niezmordowanej koordynatorce tego projektu dr Krystynie Ryczaj-Marchewczyk, bez której tej wystawy po prostu by nie było.