Podgórze jest położone na prawym brzegu Wisły. Obszar ten w latach 1784-1915 był samodzielnym Wolnym Królewskim Miastem. Natomiast w okresie pomiędzy 1915 a 1991 rokiem był dzielnicą administracyjną Krakowa. Obecnie jest to obszar przemysłowo-mieszkaniowy. Rozwój budownictwa wielkopłytowego na obrzeżach nadał mu charakter 250-tysięcznego miasta-sypialni. Na jego terenie znajduje się ważny węzeł kolejowy Kraków-Płaszów, ośrodek Telewizji Kraków, Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Prokocimiu.

W 1784 roku cesarz Józef II nadał Podgórzu prawa Wolnego Miasta Królewskiego. Na początku XIX wieku miasto przekształciło się w ośrodek o wyraźnym charakterze handlowo-przemysłowym, nastąpił spadek liczby ludności zatrudnionej w rolnictwie na rzecz przemysłu i usług. W drugiej połowie XIX stulecia zaborcy rozpoczęli budowę systemu fortyfikacji w obrębię Krakowa i Podgórza. Wtedy ufortyfikowano Kopiec Krakusa, który został otoczony fortem i głęboką fosą oraz Krzemionki, na których wzniesiono dwie baszty maksymiliańskie. Wspomniany okres to również rozwój przemysłu. Tu budowano nowe zakłady przemysłowe. Ostatnie lata samodzielności Podgórza to rozwój miasta i budowa gmachów użyteczności publicznej.

Należy podkreślić, że na samym początku istniała duża niechęć Podgórzan, aby przyłączyli się do Krakowa. Przekonały ich dopiero następujące argumenty: włączenie sąsiednich gmin w obręb Krakowa, co uniemożliwiło dalszy rozwój Podgórza, konieczność poważnych i kosztownych robót (budowa portu, regulacja Wisły). To wszystko zadecydowało o tym, że w 1913 roku Rada Miasta Podgórza uchwaliła połączenie z Krakowem, jednak oficjalna fuzja nastąpiła w lipcu 1915 roku. Lata kolejne upływały na zrastaniu się organizmów obu miast.

W latach 1941-1943 istniało na terenie Podgórza getto żydowskie. W 1942 roku w Płaszowie stworzono obóz pracy dla Żydów i Polaków, a w 1944 roku przekształcono go w obóz koncentracyjny. Więźniowie byli zmuszani do ciężkiej pracy w nieludzkich warunkach. W wyniku głodu, chorób i egzekucji zginęło na jego terenie 80 tysięcy osób. Nie da się uniknąć stwierdzenia, że okres II wojny światowej był bardzo trudny dla Podgórza.

W latach 70 XX wieku w obrębie Podgórza zaczęły powstawać wielopłytowe blokowiska: Bieżanów, Kurdwanów, Piaski Nowe, Ruczaj, Prokocim, Wola Duchacka. Natomiast w 1968 roku na miejscu zburzonego fortu na Krzemionkach powstał Krakowski Ośrodek Telewizji. W 1991 roku w wyniku podziału administracyjnego Kraków podzielono na 18 dzielnic samorządowych. Dzielnica XIII objęła historyczną część Podgórza, Płaszów, Rybitwy, Przewóz.

13 czerwca 2009 roku Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski w obecności Przewodniczącego Rady Dzielnicy Jacka Bednarza otworzył pierwszą od wielu lat wystawę plenerową w Rynku Podgórskim. Była ona poświęcona powstaniu Wolnego Królewskiego Miasta Podgórza Podgórze 225, została zorganizowana przez Archiwum Państwowe w Krakowie, Radę Dzielnicy XIII, Dom Historii Podgórza, Dom Kultury Podgórze. Na wystawie zaprezentowano najważniejsze i najciekawsze dokumenty związane z Podgórzem, z których wiele przedstawiono szerokiej publiczności po raz pierwszy.

5 czerwca 2013 roku z okazji zbliżającej się kolejnej rocznicy połączenia Podgórza z Krakowem sześć dzielnic miasta zdecydowało się na rozpoczęcie współpracy. W Urzędzie Miasta Krakowa ich przedstawiciele podpisali Porozumienie Dzielnic Podgórskich. Dzięki temu ma powstać Stowarzyszenie w ramach, którego będą realizowane wspólne cele. Sygnatariuszami porozumienia zostali: Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski, Przewodniczący Rady Miasta Bogusław Kośmider i przewodniczący rad i zarządów dzielnic: Dębniki, Łagiewniki-Borek Fałęcki, Swoszowice, Podgórze Duchackie, Bieżanów-Prokocim, Podgórze. Intencją partnerów jest podjęcie wspólnych działań na rzecz rozwoju i ożywienia obszaru Podgórza. Ważna stanie się poprawa standardów życia mieszkańców, budowanie tożsamości lokalnej oraz wspieranie wszelkich mechanizmów dialogu obywatelskiego. Porozumienie to ma się stać podstawą do szukania przyszłościowych rozwiązań. Podstawowym celem będzie przekształcenie Domu Historii Podgórza w filię Muzeum Historycznego Krakowa, zakończenie tych prac jest planowane na 2015 rok. Ważny krok to też pozyskanie pieniędzy na ratowanie zabytków oraz prób formalizacji Stowarzyszenia. W planach jest wspólna organizacja imprez i przedsięwzięć np. Podgórska Jesień Kulturalna, Podgórskie Dyktando czy Spartakiada Sportowa. Strony Porozumienia chcą budować więzi międzysąsiedzkie, które wytworzą poczucie przynależności i współodpowiedzialność za otoczenie oraz rozwój tej części miasta. Ich hasło to: Podgórze zawsze na górze!

Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski uważa,że bez Podgórza nie mógłby się narodzić naprawdę wielki Kraków, a współczesny nie miałby takiego potencjału i perspektyw rozwoju. Warte uwagi jest dziedzictwo Podgórza: zabytkowa architektura, wspaniałe tereny zielone, kluby sportowe, szkoły, galerie, muzea. Należy również docenić wielki wysiłek tych, którzy doprowadzili do połączenia Podgórza z Krakowem. Obecny Prezydent naszego Miasta zgadza się ze zdaniem Juliusza Leo (prezydent Krakowa z czasów połączenia), który mówił, że Podgórze to perła w pierścieniu gmin Kraków otaczających.