Podczas spotkania nt. zabezpieczenia ścian kamieniołomu w Parku im. Wojciecha Bednarskiego prof. Marek Cała przedstawił warianty opracowane przez specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej.

Podczas badań ściany parku zostały podzielone na osiem sektorów. Kryteriami była wysokość skał, obecność zwietrzeliny powyżej ściany skalnej, obecność spękań ciosowych, obecność odłamków skalnych słabo związanych ze ścianą, obecność niestabilnych ciosów. Wszystkie spękania zostały zinwentaryzowane, żeby zbudować modele i ocenić możliwość odrywania się skał. Efektem przeprowadzonych prac jest kilka wariantów, które mogą być zastosowane.

W trzech sektorach skały są bezpieczne i żadne zabezpieczenia nie są wymagane. W pozostałych, konieczne jest zadbanie o bezpieczeństwo odwiedzających. Może to być naturalna bariera ze skał w wysokości do 1 m umieszczoną w odległości ok 4 m od zbocza. Ta przestrzeń może być obsadzona kolczastymi roślinami, które będę stanowić naturalną barierę. Ponadto powinny się pojawić tabliczki ostrzegawcze.

W tych sektorach możliwe jest także rekomendowanie obserwacji i w razie potrzeby obrywki bloków skalnych np. dwa razy w roku, wiosną i jesienią, prowadzonej na linie przez alpinistów, a w części stworzenie naturalnych barier ze skał, która uniemożliwi podejście.

Natomiast w miejscu najbardziej niebezpiecznym dla odwiedzających, w sąsiedztwie pomnika Wojciecha Bednarskiego niezbędne może być siatkowanie skał. Rekomendowane jest zastosowanie siatek o średnicy 2 mm, które wtopią się w otoczenie. Jest to najbardziej trwały sposób zabezpieczenia, który zapewnia trwałość nawet powyżej 50 lat.

Pojawiła się także sugestia, że wybór wariantu zabezpieczenia powinien być uzależniony od wstępnego wykonania obrywek skał i usunięcia niestabilnych drzew. Dopiero wtedy, po ponownej analizie, miałyby być podjęte ostateczne decyzje.

Podczas spotkania przedstawiona została także koncepcja trasy geoturystycznej, która obejmie cztery tablice: objaśniające powstanie wapieni jurajskich, ich wietrzenie oraz ich zastosowanie w architekturze Krakowa.