W Międzynarodowym trwa wystawa „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm”. O tym co na niej zobaczymy i o jej związkach z Podgórzem z organizatorkami rozmawiała Joanna Hojda-Pepaś.

Uroczyste otwarcie wystawy „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” (30.11) w Międzynarodowym Centrum Kultury (MCK) w Krakowie cieszyło się sporym zainteresowaniem. Z czego Pani zdaniem wynika spora sympatia i zainteresowanie, jakim darzymy Lwów?

JB: Może nostalgia, egzotyka. Jak sądzę do Lwowa przyciąga magia, coś co jest istotne ale nie jest znane lub wciąż za mało popularne. Choć w zasadzie to pytanie do mieszkańców Krakowa (uśmiech), mniej do mnie, żyjącej współcześnie we Lwowie.

Do kogo kierowana jest wystawa w MCK i co na niej zobaczymy?

ŻK:To jedna z tych wystaw, która może się spodobać każdemu. MCK kieruje ją do szerokiego grona odbiorców – od uczniów klas gimnazjalnych, licealistów, studentów, miłośników Lwowa, osób zainteresowanych sztuką, grafika, historia fotografii, do historyków sztuki i architektury, a przede wszystkim wszystkich zainteresowanych historią II RP.
„Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” to obszerna prezentacja osiągnięć lwowskich architektów i urbanistów na tle środowiska artystycznego oraz innych dziedzin życia kulturalnego miasta. Wystawa jest próbą stworzenia wielowymiarowego portretu modernistycznego Lwowa. Podkreśla jego rolę jako zapomnianego centrum nowoczesności w czasach II Rzeczypospolitej.

Proszę przybliżyć atmosferę jaka panowała we Lwowie w okresie, który został przytoczony na wystawie. Jakie to było wówczas miasto?

ŻK: Lata II Rzeczypospolitej przyniosły miastu nowe możliwości rozwojowe, które zostały konsekwentnie wykorzystane, o czym najlepiej świadczą pochodzące z tamtych lat rozwiązania urbanistyczne i sama architektura. Dzięki Ignacemu Drexlerowi już w 1920 roku powstały plany rozwoju urbanistycznego Wielkiego Lwowa, według których rozbudowywano miasto liczące w 1939 roku ok. 330 tysięcy mieszkańców. Lwowskie środowisko architektoniczne pozostawiło wiele wybitnych realizacji: od prywatnych willi i kamienic, przez gmachy użyteczności publicznej, po nowe założenia parkowe, tereny sportowe czy siedzibę lwowskiego radia.

Szczególnie interesujące wydają się związki krakowskiej dzielnicy Podgórze, które zostały omówione na wystawie. Proszę o przypomnienie czego nowego o Podgórzu i o Krakowie możemy się dowiedzieć dzięki ekspozycji w MCK?

JB: Mostem łączącym Lwów i krakowskie Podgórze jest osoba architekta Ferdynanda Kasslera (Feiwela Kaslera), który urodził się w Podgórzu w 1883 roku. Na początku XX w. wyjechał do Lwowa, gdzie studiował na Politechnice Lwowskiej. Wkrótce zaczął się zaliczać do czołówki lwowskich architektów. Zaprojektował słynny gmach biurowy dla Jonasza Sprechera w 1929 roku na ul. Akademickiej. Współpracował już z tym przedsiębiorcą wcześniej, przy tak zwanym pierwszym biurowcu Sprechera, na placu Mariackim. Kassler jest autorem sporej ilości projektów modernistycznych domów we Lwowie.

dr Żanna Komar – pracownik MCK, kuratorka wystawy w Galerii MCK pt. „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm”
dr Julia Bohdanova – specjalistka, współpracowała z MCK przy organizacji wystawy „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm”

Fot. Joanna Hojda-Pepaś

Wystawa „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” będzie czynna do 8 kwietnia w Galerii MCK, Kraków Rynek Główny 25