W nietypowym terminie, bo w środę, odbyła się VII Sesja
Podgórska „Z dziejów duchowości i tolerancji religijnej w Podgórzu”.
Sala, początkowo zapełniona do połowy (pora rozpoczęcia był stosunkowo
wczesna) w miarę kończenia przez mieszkańców pracy zapełniała się i już
około 18:00 trudno było znaleźć wolne miejsce.
Wraz z prelegentami odbyliśmy podróż przez dzieje Podgórza od początków
chrześcijaństwa i bytności Benedyktynów w Polsce; przez czasy, gdy
mieszkańcy terenów obecnego Starego Podgórza byli parafianami
nieistniejącego już kościoła św. Jakuba na Kazimierzu; oraz byt Podgórza
jako samodzielnego miasta po czasy działalności arcybiskupa krakowskiego
Karola kardynała Wojtyły, późniejszego Jana Pawła II.
Bardzo ciekawe referaty poświęcono mało znanej bytności protestantów w
Podgórzu i dziejom zboru ewangelickiego oraz duchowości Żydów podgórskich.
Wynikający z nich obraz zgodnego współżycia podgórzan różnych wyznań był
bardzo budujący. Wykład poświęcony represjom komunistycznym wobec duchowieństwa dobrze wpisywał się w termin tegorocznej sesji – 25 rocznicę wprowadzenia stanu wojennego.
Absolutna sensacją był jednak wykład ks. prof. Kazimierza Łataka CRL, który, dzięki sięgnięciu do starych ksiąg parafialnych kościoła św. Jakuba i kościoła Bożego Ciała na Kazimierzu mógł uświadomić nam, że nazwa „Podgórze” była używana na określenie przedmieść Kazimierza położonych między Zakazimierką (Wisłą) a Krzemionkami już co najmniej od 1602 roku, kiedy to po raz pierwszy występuje w księgach parafialnych.
Pozostaje czekać na wydanie materiałów posesyjnych – kolejnego ważnego wydawnictwa uzupełniającego zapomnianą lub nieznaną do tej pory historię Podgórza i jego mieszkańców. Mamy nadzieję na kolejne sesje – wiele zostało jeszcze do odkrycia.
Autor: Marian Kulig
