Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zaprasza 22 stycznia o godz. 17.00 do Apteki pod Orłem, pl. Bohaterów Getta 18 na wykład Anny Marszałek Życie religijne w krakowskim getcie.
Według relacji i wspomnień tych, którzy przeżyli okres istnienia getta krakowskiego, życie religijne Żydów „nie uległo zmianie”. W połowie 1941 r. Niemcy wyrazili zgodę na otwarcie synagog, a sobotę uznano dniem wolnym od pracy, dzięki czemu Żydzi mogli święcić Szabat. W getcie istniały trzy synagogi: Bikur Cholim, przy ul. Limanowskiego 13, Zuckera, przy ul. Węgierskiej 5 i synagoga rabina skawińskiego Symche Fraenkela, przy ul. Józefińskiej 3. Oprócz tego istniał w getcie szereg mniejszych domów modlitwy i chasydzkich sztibłów. Starano się, o ile tylko było to możliwe, zachowywać święta i posty. Po zamknięciu bożnic w grudniu 1941 r. zbiorowe modlitwy odbywały się już tylko potajemnie w prywatnych mieszkaniach i kryjówkach. Konspiracyjnie urządzano też śluby zgodne z rytuałem żydowskim. W getcie funkcjonowało kilka grup niezwykle religijnej młodzieży ortodoksyjnej, która zajmowała się studiowaniem Tory. Starano się także przestrzegać Prawa, koszerną macę na święto Pesach sprowadzano do getta z Proszowic, zaś koszerne mięso przemycano z podkrakowskich Piasków Wielkich. Niezwykłą dbałością o wychowanie w duchu Prawa i tradycji zasłużył się Dawid Kurzman, opiekun w Zakładzie Sierot Żydowskich. Oprócz niego przedmiotów judaistycznych w getcie nauczali rabin Lazar Panzer i rabin Scheim Klingberg.
Wstęp wolny.
(materiały organizatorów)
