Na przełomie września i października 2011 r. koło plastyczne prowadzone przez Lidię Muchę, a działające przy Stowarzyszeniu Przyjaciół Woli Duchackiej, zorganizowało plener artystyczny w Jeżowie. Jego pokłosiem jest wystawa poplenerowa, z którą ani Osiedlowy Klub Kultury Wola, ani uczestnicy pleneru, nie mogą się rozstać. Kiedyś jednak trzeba będzie to uczynić, dlatego zaplanowanie kolejnego pleneru na ten rok jest pewną rekompensatą za brak oglądu jeżowskich prac.
Przyjechaliśmy do Jeżowa wieczorem 29 września i powitał nas nieboskłon zapełniony szczelnie gwiazdami. W wierszu Jana Kirsza, który powstał na podstawie rozmowy telefonicznej, ten niezwykły widok, można tak został opisany:
niebo tak ciemne jak atrament
na drzewa przyfrunęły gwiazdy
i zawisły na gałęziach jak kropelki srebrnej rosy
wystarczy wyciągnąć dłonie
zabrać je wszystkie i zachłysnąć się
orzeźwiającym kosmicznym płynem
nawet stary komin – przypadkowy widz
przestał sennie ziewać
i urzeczony patrzy na ten gwiezdny spektakl
Rano zaczęliśmy poznawać dwór. Dwór obronny w Jeżowie jest jednym z najlepiej zachowanych obronnych dworów renesansowych w Polsce. Bryła dworu w Jeżowie, zbliżona w zewnętrznym obrysie niemal do kwadratu o wymiarach 16,5 na 15 metrów, powstawała w dwóch etapach. Pierwotna budowla powstała przed 1525 r., stanowi obecnie południową część dworu. Jej budowniczymi byli prawdopodobnie Jeżowscy herbu Strzemię lub ich następcy Turscy herbu Gryf. Grubość murów tej części budowli sięga 175 cm. Do dworu przylegała baszta, pełniąca, jak i poddasze dworu, funkcję obronną. Drugi etap budowy dworu w Jeżowie datowany jest na koniec pierwszej połowy XVI wieku. Do starszej, południowej części, dobudowano wówczas część północną, przy czym całość uległa częściowemu obniżeniu. Grubość murów części północnej jest już mniejsza i nie przekracza 120 cm. Zakończenie drugiego etapu budowy dworu datuje się zazwyczaj na rok 1544, widniejący na tablicy erekcyjnej nad obecnym wejściem do dworu. Dwór nie jest podpiwniczony i jest posadowiony na palach dębowych zanurzonych w bardzo wilgotnym gruncie. Dwór w Jeżowie często zmieniał właścicieli, byli oni jednak spokrewnieni lub spowinowaceni ze sobą. Po 1945 r. dwór pozbawiony właścicieli popadł w ruinę. Po renowacji przeprowadzonej w latach 60. XX wieku gospodarzem dworu jest Zespół Szkół Plastycznych w Tarnowie. Dwór jeżowski pełni obecnie rolę ośrodka plenerowego dla młodzieży.
W dworze zachowały się kamienne portale i kominki oraz elementy sztukaterii w komnatach I piętra. Nieco młodsze, bo datowane na koniec XVII wieku są polichromie w Kaplicy Dworskiej, znajdującej się na parterze dworu, przedstawiające wizerunki świętych. Polichromie w pozostałych komnatach powstały lub zostały przemalowane na początku XX wieku. Twórcami fryzu obiegającego pod stropem największą komnatę – Salę Rycerską – są artyści malarze, i nauczyciele z ZSP. Wykonany został w drugiej połowie XX wieku w czasie renowacji dworu. Dwór w Jeżowie był plenerem wybitnych artystów. W jego murach gościli i uwieczniali go w szkicownikach i na płótnie między innymi Artur Grottger, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Władysław Łuszczkiewicz, Bronisława Rychter-Janowska i Wiesław Roehrenschef. Wielu pozostawiło swój artystyczny ślad.
W południe rozpoczął się właściwy plener. Obrazy olejne malowali: Halina Bujko, Teresa Galos, Danuta Pałasz, Maria Potępa, Joanna Racka, Jadwiga Ratajczak, Irena Szwałko, Czesława Zając i Jerzy Mucha. Magdalena Ujma wykonała cykl akwarel nad rzeką Białą. Weronika Agnieszka Frączak rysunki węglem. Najmłodsza uczestniczka pleneru – Helenka Gawlik – kilka niezwykle ciekawych kolorystycznie akwarel. Jaro Gawlik przygotował happening zatytułowany Napad na dwór. Zaś pisząca te słowa fotografowała… prawie wszystko. Następnego dnia było znowu twórczo i spacerowo.
Już w grudniu ub. r. zaplanowaliśmy drugą edycję pleneru pod kierunkiem Lidii Muchy. Pojedziemy do Jeżowa w początkach października, by móc uczestniczyć w Festiwalu Koronek Klockowych w pobliskiej Bobowej, odbyć plenery w skalnym mieście koło Ciężkowic, namalować urokliwy ryneczek tego miasteczka i oczywiście – ponownie – jeżowski dwór. Wszystkich gotowych do podejmowania artystycznych wyzwań – już teraz zapraszamy.