Przez wiele lat organizowaliśmy spacery po terenie zabytkowego zespołu szpitalno-parkowego w ramach cyklu „Kobierzyn. Cztery pory roku”. W tym roku spacery zostały zawieszone, ale wszystkim zainteresowanym historią tego miejsca możemy polecić książkę Jarosława Molendy, która się właśnie ukazała: ”Zbrodnia w Kobierzynie. Nazistowska zagłada pacjentów szpitala psychiatrycznego”.
Zagłada pacjentów szpitali psychiatrycznych była jedną z pierwszych akcje eksterminacyjnych dokonanych przez nazistów na ziemiach polskich.
Niemcy wykorzystali potem zdobyte doświadczenie na chorych umysłowo, gdy zaczęli zabijać ludzi na masową skalę. Wiele bowiem z praktyk stosowanych później w obozach koncentracyjnych zrodziło się podczas „eutanazji” pacjentów szpitali psychiatrycznych.
Pierwsze prymitywne komory gazowe wybudowano i wykorzystywano właśnie w tych „sanatoriach” śmierci na terenach Polski. To, co wydarzyło się w podkrakowskim Kobierzynie, określano z kolei mianem „dzikiej eutanazji”, bo część po prostu wcześniej zagłodzono na śmierć, a pozostałych wywieziono 23. czerwca 1942 roku do Auschwitz na zagazowanie lub zabito śmiertelnymi zastrzykami.
(materiały wydawnictwa)
